این دو یکی نیست...اشتباه نشود!
عشق همان دوست داشتن نیست
عشق رویائی است و دوست داشتن دنیائی
دوست داشتن با عشق مقایسه نمی شود که اگر بشود
از بین خواهد رفت
عشق خلقت خداست و دوست داشتن
خلقت عقل و دل انسان...
عشق همچون خدا یکی است و برای هر انسان
می تواند به تعداد انسانهای دیگر باشد
جدائی برای عشق مرگ است در حالی که
دوست داشتن می تواند برای مصلحت دیگری جدائی را تصمیم بگیرد
عشق روحانی است ولی دوست داشتن جسمانی
جسم میمیرد ولی روح جاودانه است
کسی نمی تواند عشق را کنترل کند چرا که در عشق عقلی نیست
عشق را معنی کردن گناه است چرا که در لغات ناچیز زبان نمی گنجد
معنی کردن آن برابر با محدود کردن آن است
ولی دوست داشتن محتاج معنی کردن آن است
دوست داشتن با دل انسان است ولی عشق با جان....
عشق غرور را از انسان می زداید ولی دوست داشتن با غرور رشد می کند
عشق از نظر خدا پاک است
و دوست داشتن از نظر انسان...
خدا عشق است و انسان دوست داشتن...
بدرستی که خدا برتر از انسان است....
منبع: اسماعیل شکوهیان
گر در سفرم تویی رفیق سفرم
ور در حضرم تویی انیس حضرم
القصه بهر کجا که باشد گذرم
جز تو نباشد هیچ کسی در نظرم